Indy. Een heel bijzondere hond.

Ruim een maand geleden schitterde ze nog op de Kampioenschapsclubmatch van de FRC in Lelystad en won ze alles wat er voor een veteraan te winnen was. Het was haar afscheidsshow. We hadden het zo genoemd omdat het Indy's afscheid van de showwereld zou worden. Niet wetend dat wij zo kort daarna plotseling definitief afscheid van haar moesten nemen...

Zondag 2 juli 2017.

Hoewel Indy al ruim 10 jaar oud was, leek het prima met haar te gaan. Ze zag er prachtig uit en had een mooie gladde en glanzende vacht. Ze was vrolijk, attent, ondeugend en fit (voor een hond op deze leeftijd) en het eten smaakte haar altijd goed. Zelfs tot een uur voor haar overlijden leek er niets met haar aan de hand te zijn.  Maar zonder dat wij het wisten en aan haar hadden gemerkt (ze had geen pijn gehad en was er ook helemaal niet ziek van) had Indy een tumor op de milt en deze tumor was vanavond geknapt.

Indy's conditie verslechterde snel. We besloten haar in te laten slapen. Dat was in het belang van Indy het beste wat we konden doen. Terwijl ik Indy knuffelde en haar vertelde hoe geweldig ze was, is ze rustig ingeslapen. Met een korte kwispel vlak daarvoor heeft ze aangegeven 'dat het goed was zo'.

We zijn ontzettend verdrietig. Het is allemaal nog zo onwerkelijk...  Ineens is mijn beste vriendinnetje er niet meer.  Ze laat een leegte achter in ons gezin en in de roedel.

Indy wordt maandag gecremeerd. Haar as zal worden begraven onder de Hortensia in onze tuin. Een plek waar ze altijd graag lag en waar ze beide keren haar "nest" had gegraven tijdens de dracht.

We zullen ons Indy herinneren als een superlieve, geduldige en erg mooie Flatcoat. Een heel bijzondere hond. Ze heeft ons veel gegeven. Niet alleen mooie en waardevolle momenten, diploma's, prijzen, kampioenschappen, de start van onze eigen (kleine) kennel, twee prachtige nesten met pups, enz.  maar ook hele fijne vriendschappen. En daar zijn we haar erg dankbaar voor!

Lieve Indy, we zullen jou nooit vergeten!!